~ตอนที่ 2 หัวหน้าห้อง~
ถึงเวลาจะผ่านไปถึง 3 วันแต่ห้องของคิระก็ยังไร้หัวหน้าห้องอยู่ดี เนื่องจากคาบอิสระจะอยู่ในวันศุกร์ก็คือวันนี้นี่เอง แน่นอนวันนี้ก็ต้องเลือกหัวหน้าห้อง ที่ทุกคนลำบากใจเพราะหัวหน้าห้องของห้องA ในสายม.5ต้องเพียบพร้อมจริงๆไม่ว่าจะเป็นมันสมอง ความรับผิดชอบ ความมีไหวพริบ และหน้าตาดี (เกี่ยวเหรอไม่เกี่ยวน้า) การที่ต้องรับผิดชอบเพื่อทำหน้าที่แทนพี่ม.6ที่กำลังจะจบออกจากโรงเรียน
อรุณสวัสดิ์ทุกคน เด็กผู้ชายผมสีน้ำตาลเข้มเปิดประตูห้องพร้อมกับส่งเสียงทักทายอย่างไม่แจ่มใส ขอบสีดำอ่อนๆใต้ตาสีม่วงที่ดูไม่เป็นประกายนักแสดงถึงการนอนดึกติดต่อกัน มือข้างหนึ่งถือกระเป๋ามืออีกข้างถือเอกสารประมาณ 100 แผ่นที่อาจารย์ขอให้ช่วย
คิระ ให้ช่วยมั้ย^_^ เสียงใสของสาวน้อยผมสีแดงเดินมาดึงกระดาษจากมือของเด็กหนุ่ม หวังว่าจะช่วยถือบ้าง เอ๋ มือแข็งแรงสะดุ้งเผลอกำกระดาษไว้อย่างตกใจ หือ...? ดวงตาสีน้ำเงินเป็นประกายอย่างสดใสข้างนัยน์ตาลึกๆกำลังถามว่ามีอะไร ก็ได้ ขอบคุณนะ คิระยื่นให้บางส่วนแต่ก็ถือว่าน้อยเพราะไม่ถึงครึ่งของที่เขาถืออยู่ กระเป๋าถูกวางลงมือที่เคยถือกระเป๋าเมื่อสักครู่ก็พลันไปขยี้ตาอย่างง่วงนอนเหลืออด
ความรับผิดชอบดีจังเลย เฟรย์จับกระดาษขึ้นมาดูความละเอียดของทั้งหมดซึ่งละเอียดกว่าอาจารย์ทำเสียอีก คิระเป็นเนเฌอรัลที่เราเนเฌอรัลด้วยกันภูมิใจนะ เพื่อนๆพากันพูด โรงเรียนนี้จะมีเนเฌอรัลที่เป็นมนุษย์ตามปกติกับโคออร์ดิเนเตอร์ที่เป็นมนุษย์ดัดแปลงพันธุกรรมมาทำให้พวกนี้ฉลาดและมีไหวพริบ แต่น่าแปลกที่ห้องของคิระไม่มีโคออร์ดิเนเตอร์เลยสักคน
ถ้างั้นวันนี้จะเลือกหัวหน้าห้องกันสินะ คิระถามเพื่อนที่กำลังพูดคุยกันเรื่องนี้อยู่อย่างสนุกสนานหลายคนมองมาทางเขาจนคิระต้องหลบสายตาอยู่หลายครั้ง คราวนี้หัวหน้าห้องตลอดกาลอย่างคิระคงไม่เหลือแน่ บอกตามตรงเลยว่าก็ไม่ได้อยากทำแต่เพราะชอบช่วยคนอื่นถึงได้เป็น ความคิดในใจของคิระเป็นอย่างนี้มาโดยตลอดไม่รู้ทำไมถึงเป็นอย่างนี้
เวลาในการเรียนผ่านไปเรื่อยๆ คาบเรียนสุดท้ายมาเยือนอย่างรวดเร็ว คาบอิสระ หลังจากอาจารย์ชั่วโมงที่เรียนเมื่อสักครู่ออกจากห้องไปนักเรียนในห้องต่างเร่งให้คิระไปเขียนชื่อที่กระดาน เอาล่ะเสนอชื่อสิ คิระจับชอล์กขึ้นมารอเขียน คิระ!! เพื่อนๆในห้องพูดพร้อมกันอย่างเต็มใจ แบบนี้ก็คงรู้ว่าไม่มีใครจะเป็นหัวหน้าห้องได้นอกจากเด็กหนุ่มแสนฉลาดคนนี้ หลังจากนั้นทั้งห้องก็เงียบนั้นแสดงถึงว่าไม่ต้องการเสนอชื่อแล้ว คิระ ถ้างั้นนายก็เป็นสิ เพื่อนคนหนึ่งเสนอเพื่อนๆที่เหลือก็เฮด้วยความยินดีและตกลง เมื่อเห็นเป็นอย่างนั้นคิระก็ได้แต่อมยิ้มหน่อยๆก่อนจะหันไปพูดว่า...
ด้วยความยินดีครับ ดวงตาสีม่วงแฝงความดีใจและปลื้มที่เพื่อนๆไว้พอใจที่เลือกเขา กลีบซากุระร่วงโรยพร้อมกับเสียงเพลงที่ได้ยินค่อยๆเบาๆ
มิซึโนนาคาริ ยูอิดะ ยูเนเทรุ~ (ใครดูGundam seedคงร้องได้ส่วนคนในไม่ได้ดูนึกทำนองเอาเลยค่ะ) เสียงเพลงไพเราะที่ได้ยินแบบได้ยินบางไม่ได้ยินบางเชิญชวนให้คิระต้องเปิดหน้าต่างดู ดอกซากุระที่โปรยลงมาทำให้มองเห็นค่อนข้างยาก รู้เพียงแต่ว่ามีคนที่เสียงไพเราะร้องเพลงอยู่ด้านล่าง...
